- rozum
- 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999.2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na coś radę, znaleźć wyjście z jakiejś sytuacji»: (...) wiele brytyjskich teatrów idzie po rozum do głowy i zamiast spektaklu dla wybranych kombinuje, jak zrobić spektakl dla wszystkich. Przekrój 34/2001.3. pot. Komuś się zdaje, wydaje, ktoś myśli, że pozjadał, zjadł, książk. posiadł wszystkie rozumy «ktoś jest zarozumiały, przemądrzały, przekonany (niesłusznie) o swojej mądrości»: Kto niżej, to ma za głupiego tego, co wyżej, choć w oczy nadskakuje mu. A wyżej który, to mu się wydaje, że wszystkie rozumy pozjadał. W. Myśliwski, Widnokrąg.4. Ktoś jest niespełna rozumu; ktoś postradał, stracił, traci rozum, zmysły; komuś odjęło rozuma) «ktoś jest chory psychicznie, ktoś zwariował, dostał pomieszania zmysłów»: (...) za jego pychę odjęło mu rozum i przez siedem lat pozbawiony był władzy (...). W. Tyloch, Dzieje.b) «ktoś postąpił, postępuje nierozsądnie, zachował się, zachowuje się irracjonalnie, nie tak jak powinien»: (...) mój przełożony jest niespełna rozumu, gdyż nie zauważa, że to, co każe mi czynić, jest bezsensowne. PWL 4/1962.5. przestarz. Ktoś obrany z rozumu «o kimś nierozsądnym, pozbawionym rozumu»6. Mieć swój rozum «być świadomym tego, co się robi, wiedzieć, co robić w danej sytuacji, jak postępować»: Ja tego czytać nie będę. Mam swój rozum. Dosyć mam tej propagandy. B. Czeszko, Pokolenie.7. żart. Na mój (głupi) rozum; jak na mój rozum «według mnie, moim zdaniem»: (...) Na mój rozum to on jest zazdrosny. Na twoim miejscu bym uważał... E. Wojnarowska, Raj.8. Nie mieć rozumu (w głowie) «być głupim»: Sam chyba także rozumu za grosz nie masz, jeżeli nie wiesz, co się tu dzieje! Płom 17/1963.9. Uczyć się, nauczyć się rozumu «nabierać, nabrać rozsądku, stawać się, stać się mądrzejszym, zwykle dzięki jakimś doświadczeniom»Chłopski rozum zob. chłopski 1.Coś uczy (kogoś) rozumu zob. uczyć 1.Dostać małpiego rozumu zob. małpi 1.Komuś padło, rzuciło się na rozum zob. mózg 1.Mieć więcej szczęścia niż rozumu zob. szczęście 5.Na chłopski rozum zob. chłopski 2.Nauczyć kogoś rozumu zob. nauczyć 2.Na zdrowy rozum zob. zdrowy 5.Nie grzeszyć rozumem zob. grzeszyć 2.Odchodzić od rozumu zob. odejść 1.Przemówić komuś do rozumu zob. przemówić 2.Ruszyć rozumem zob. ruszyć 3.
Słownik frazeologiczny . 2013.